Epileptik proses üçün özünü aparmağı bacarma və psixikanın spesifik dəyişiklikləri səciyyəvidir.Onlar punktual, metodik, xırdaçı, pedantik olur və bu da uşaq yaşı üçün səciyyəvi sayılmır. Gündəlik iş (hərəkət, fəaliyyət) sxemindən kənara çıxma və ya onu icra etməyə maneçilik, coşğun təcavüzkarlıq və ya etiraz partlayışına səbəb ola bilər. Uşaqda zəhlətökənlik, yaltaqlıq, şitlik və qəzəblilik müşahidə olunur. Psixi fəaliyyətin passivliyi bir tərəfdən emosional dəyişkənlik, affektiv partlayışa meyillik digər tərəfdən isə xəstələrdə distrofiya müşahidə olunur. Qəmli, təlaşlı əhval-ruhiyyə, ətrafdakılara laqeydlik, şübhəli münasibət və eyni zamanda tez isinişmək üstün olur. Onlar məktəbdə səliqəlilik və pedantlıq sayəsində tapşırıqları vaxtında yerinə yetirə bilir, lakin bir fənndən digərinə çətinliklə keçirlər. Proses şiddətləndikdə epileptik ağıl zəifliyi (xüsusən epilepsiya kiçik yaşlardan başlandıqda) başlanır, eyforiya (kefcillik), ifrat hərəkətlilik müşahidə olunur. Epilepsiya halətinə düşmüş xəstədə paroksizmlər şiddətli surətdə artır, tutmaların bir-birinin ardınca başlanması da az rast gəlinmir. Epileptik status zamanı hər qabaqkı tutma sonrakının başlanmasını asanlaşdırır, onu hazırlayır.Xəstənin statusdan çıxarılması nə qədər daimi olursa,tutmalar arasındakı fasilələr də bir o qədər qısa olur və qıclıq daha ağır gedir. Epilepsiya halında ikən tutmalararası dövrdə huş pozulmuş vəziyyətdə qalır. Epileptik status xəstəliyin ən ağır formasıdır və onun ölümlə qurtarması da çox rast gəlinir.